Mijn Facebook staat vol met vrouwen die verlangen naar de herfst.
Zou dat de hang zijn naar romantiek. Hand in hand met je man door de blaadjes lopen, terwijl de kinderen er mee strooien?
Ik verlang ook naar de herfst. Het voelt voor mij altijd aan als een dromerige tijd. De gesprekken op het terras die ik voerde op de hete zomeravonden kriebelen dan door mijn hoofd. Tegelijkertijd verlang ik naar de dagen rondom Kerstmis. De dagen vol met aandacht voor elkaar (althans, in die merci-reclames, want bij ons is er vooral ook veel ruzie over het eten en slaat ook wel eens de verveling toe, maakt niet uit hoeveel kaarsjes ik op tafel zet).
Herfst. Misschien dit jaar nog meer zin in jou dan anders. Want het stormt in mij.