Op zolder daar liggen stapels met geheimen. Althans, geheimen die ik vroeger als meisje had. Over de vlammetjes in mijn leven. Hartjes in mijn agenda, een pijltje erdoor met twee letters. Een van hem en een van mij. Onschuldig. Fris en vrolijk. Ik oefende dan zijn achternaam, voor het geval we zouden trouwen. Was de achternaam te moeilijk dan viel hij heel snel af. Zo kwam ik in mijn agenda een oud gedichtje tegen.
als de zon
Niet meer zou schijnen
Dan was er toch
Een beetje licht
Dat komt van
De lach op jouw gezicht
Vandaag kreeg mijn oude liefde op eens weer een gezicht. Een foto op facebook en op zijn blog. Kreeg heel even de neiging een hartje te tekenen met een pijltje erdoor. Nu geen schoolagenda meer vol met geheimen, maar een blog vol herinneringen.